Reading Time: 1 minute

📖 Εισαγωγή
…Σήμερα η μαμά πέθανε. Ή μπορεί χτες, δεν ξέρω…
Η πρώτη μου επαφή με το έργο του Καμύ είναι Ο Ξένος (1942).


📚 Πλοκή
Το διήγημα αναφέρεται στην πορεία ενός μοναχικού ανθρώπου από τον θάνατο της μητέρας του σε ένα γηροκομείο μέχρι τον δικό του επικείμενο θάνατο, ύστερα από μια δολοφονία που διαπράττει χωρίς να αντιλαμβάνεται το γιατί!


📝 Οι σκέψεις μου
Η αίσθηση που αφήνει η αφήγηση του βιβλίου μου θυμίζει ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους, στην οποία παρακολουθείς τα γεγονότα μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, χωρίς να τον βλέπεις ολόκληρο.
Βλέπεις αυτά που βλέπει, ακούς αυτά που ακούει, σκέφτεσαι αυτά που σκέφτεται και, εν κατακλείδι, γίνεσαι ένα με τον ήρωα.

Η έννοια του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ οδηγεί τον ήρωα σε μη λογικές ενέργειες, όπως:

  • η καθολική έλλειψη ενσυναίσθησης στον θάνατο της μητέρας του
  • η συμπεριφορά του απέναντι στην κοπέλα και τους φίλους του
  • ο φόνος που διαπράττει και η δίκη του

Ίσως όλα αυτά να έχουν ΛΟΓΙΚΗ αν τον κρίνουμε μέσα από το πρίσμα ενός αυτιστικού ανθρώπου.

Ο ήρωας κρίνεται ένοχος, όχι για το έγκλημα που διέπραξε (οι αποδείξεις ήταν αδιάσειστες), αλλά επειδή η συμπεριφορά του απέναντι στα κοινωνικά στερεότυπα ήταν διαφορετική από το συνηθισμένο.

Αν δεν χωράς στα καλούπια της κοινωνίας και είσαι διαφορετικός, τότε το τίμημα που θα αντιμετωπίσεις είναι ότι πάντα θα σε βλέπουν σαν ΞΕΝΟ.

Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι “άλλα λένε και άλλα εννοούν”, όπου οι πράξεις δεν χαρακτηρίζονται από στείρα λογική αλληλεξάρτηση αλλά αλλάζουν νόημα κατά το δοκούν, είναι εφικτό να επιβιώσει ένα άτομο που εκ γενετής αναλύει τα πάντα μόνο με τη χρήση του μυαλού του;
ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ!


✨ Κλείσιμο
Μια ιστορία που σε βάζει να αναρωτηθείς αν τελικά ο «ξένος» είναι ο ήρωας ή… όλοι οι υπόλοιποι.


📋 Οι σημειώσεις μου :

o alithinos listarxos
Listarxos origins
  1. Η αίσθηση που αφήνει η αφήγηση του βιβλίου μου θυμίζει ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους στην οποία παρακολουθείς τα γεγονότα μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, χωρίς να τον βλέπεις ολόκληρο. Βλέπεις αυτά που βλέπει, ακούς αυτά που ακούει, σκέφτεσαι αυτά που σκέφτεται και εν κατακλείδι γίνεσαι ένα με τον ήρωα.
  2. Η έννοια του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ που οδηγεί τον ήρωα σε μη λογικές ενέργειες, όπως η καθολική έλλειψη εν συναίσθησης τόσο στο θάνατο της μητέρας του, τη συμπεριφορά του στην κοπέλα και τους φίλους του και εν τέλει στο φόνο που διαπράττει και τη δίκη του, πιθανός να έχει ΛΟΓΙΚΗ αν κρίνουμε τον ήρωα μέσα από το πρίσμα ενός αυτιστικού ανθρώπου.
  3. Ο ήρωας κρίνεται ένοχος , όχι για το έγκλημα που διέπραξε σύμφωνα με τις αδιάσειστες αποδείξεις αλλά επειδή η συμπεριφορά του απέναντι στα κοινωνικά στερεότυπα είναι διαφορετική από το συνηθισμένο.
  4. Αν δεν χωράς στα καλούπια της κοινωνίας και είσαι διαφορετικός τότε το τίμημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις είναι ότι πάντα θα σε βλέπουν σαν ΞΕΝΟ.
  5. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι “άλλα λένε και άλλα εννοούν”, που οι πράξεις δεν χαρακτηρίζονται από στείρα λογική αλληλεξάρτηση αλλά αλλάζουν νόημα κατά το δοκούν , είναι εφικτό να επιβιώσει ένα άτομο που εκ γενετής αναλύει τα πάντα μόνο με τη χρήση του μυαλού του ? ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ!