📋 intro :
⏳ Πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια και όμως από τα τόσα σωστά που αποτυπώνει ο Νίκος_Δήμου στο βιβλίο του Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας το 1975 για την αγαπημένη του Ελλάδα λίγα είναι διαφορετικά σήμερα. Και λίγα θα είναι και μετά από άλλα 50 χρόνια.😥
❌ Πολλοί το αποδοκιμάζουν, όπως άλλωστε και τον συγγραφέα του, χαρακτηρίζοντας το ως ανθελληνικό, κλισέ και εμπορικό.
🤠 Για εμένα προσωπικά, η αξία ενός βιβλίου φαίνεται στις μουτζούρες και τα ορνιθοσκαλίσματα που το γεμίζω. Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας είναι ένα από τα βιβλία, με τις περισσότερες σημειώσεις μου ever…
👍 Η πρώτη μου ανάγνωση ήταν στα 16 μου και από τότε το έχω ξανά διαβάσει αρκετές φορές. Είναι σκληρό βιβλίο. Μπορεί να φαίνεται ανάλαφρο αλλά οι αλήθειες του τσακίζουν. Και το χειρότερο είναι ότι αναφέρεται στην Ελλάδα του 1975 ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφτεί φέτος.
👎 Δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτα, γιατί δεν αλλάζουμε εμείς!
📋 Οι σημειώσεις μου :
- Υπάρχουν Έλληνες που προβληματίζονται με τον εαυτό τους – και Έλληνες που δεν προβληματίζονται.
- Δυστυχία μπορούμε να ονομάσουμε την απόσταση μεταξύ της επιθυμίας και της πραγματικότητας.
- Συνήθως αυτοί που έχουν έντονες και πολλές επιθυμίες ικανοποιούν περισσότερες από όσους έχουν λίγες και ταπεινές. Μόνο που η αχόρταγη φύση των πρώτων σπάνια τους επιτρέπει να αισθανθούν τη κατάσταση της ισορροπίας που ονομάζουμε ΕΥΤΥΧΙΑ.
- Η σκέψη του Βούδα διδάσκει την κατάργηση της επιθυμίας σαν σίγουρο αντίδοτο της ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ.
- Αντίθετα με τα ζώα, ο άνθρωπος έχει επιθυμίες <<θέσει και φύσει>> μη εκπληρώσιμες. Λαχταράει την αθανασία. Ενώ το μόνο σίγουρο που ξέρει για το μέλλον είναι πως κάποτε θα πεθάνει.
- Θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον άνθρωπο, σαν το ζώο που επιθυμεί πάντα περισσότερα από όσα φτάνει. Το απροσάρμοστο ζώο. Θα μπορούσαμε με άλλα λόγια να ορίσουμε τον άνθρωπο σαν το ον που φέρει τη ΔΥΣΤΥΧΙΑ εγγενή μέσα του.
- Βασικοί ψυχικοί παράγοντες του Έλληνα : η μόνιμη τάση υπερβολής, που μας οδηγεί πάντα στα άκρα και η επίσης μόνιμη εσωτερική μας αντίφαση και παλινδρόμηση. Ουδέν προς ημάς ,η μεσότης του Αριστοτέλη.
- Ο Έλληνας ζει κυκλοθυμικά – σε μόνιμη έξαρση ή έφεση. Μια συνέπεια αυτού είναι η απόλυτη ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ & ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ.
- Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές. Εμείς τόσα χρόνια προσπαθούμε να πεισθούμε για το ανάποδο.
- Ο Έλληνας όταν βλέπει τον εαυτό στο καθρέπτη αντικρίζει είτε το Μέγα Αλέξανδρο, είτε το Κολοκοτρώνη, είτε τουλάχιστον τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.
- Και όμως στην πραγματικότητα είναι ο Καραγκιόζης που ονειρεύεται τον εαυτό του σαν Μέγα Αλέξανδρο. Ο Καραγκιόζης με τα πολλά επαγγέλματα, τα πολλά πρόσωπα, τη μόνιμη πείνα και τη μια τέχνη της ηθοποιοίας.
- Βασικά ο Έλληνας αγνοεί την πραγματικότητα, Ζει δύο φορές πάνω από τα οικονομικά του μέσα. Υπόσχεται τα τριπλά από όσα μπορεί να κάνει. Γνωρίζει τα τετραπλάσια από όσα πραγματικά έμαθε. Αισθάνεται και συν αισθάνεται τα πενταπλάσια από όσα πραγματικά νιώθει.
- Η υπερβολή δεν είναι μόνο εθνικό ελάττωμα. Είναι τρόπος ζωής των Ελλήνων. Είναι η συνισταμένη του εθνικού τους χαρακτήρα. Είναι η βασική αιτία της δυστυχίας τους αλλά και η μεγάλη τους δόξα. Γιατί στο αυτοσυναίσθημα η υπερβολή λέγεται φιλότιμο. Στη συμπεριφορά η υπερβολή λέγεται λεβεντιά.
- Η διαφορά ανάμεσα στη τραγωδία και την κωμωδία είναι περισσότερο θέμα οπτικής γωνίας παρά περιεχομένου. Και ο τραγικός και ο κωμικός ήρωας δεν έχουν μέτρο, λογική, η αίσθηση του χιούμορ ?
- Η ευτυχία της δυστυχίας του νέο Έλληνα εκφράζεται τέλεια στην <<ελληνική γκρίνια>>.
- Ένας περίεργος δεσμός συνδέει τον Έλληνα με την δυστυχία του. Για αυτό και βρίσκεται στις καλύτερες στιγμές του όταν δυστυχεί ή όταν απειλείται. Η κρίση και η σύγκρουση τον δυναμώνουν. Η άρνηση γίνεται θέση.
- Δύο Έλληνες κάνουν σε 2 ώρες ότι ένας Έλληνας σε μία λόγο των διαφωνιών.
- Όποιος λαός και αν καταγόταν από τους αρχαίους Έλληνες θα ήταν αυτόματα δυστυχισμένος. Έκτος και αν μπορούσε να τους ξεχάσει ή να τους ξεπεράσει.
- Οι Έλληνες είναι σαν τους γιούς του διάσημου φιλοσόφου που δεν μπορούν να καταλάβουν τα έργα του, βλέπουν όμως πως όσοι ξέρουν τα τιμούν και τα βραβεύουν. Τους ενοχλεί αλλά και τους κολακεύει η φήμη. Επαίρονται πάντα όταν μιλάνε σε τρίτους.
- Είναι φοβερό όχι μόνο να μην μπορείς να ξεπεράσεις αλλά ούτε να καταλαβαίνεις τα έργα του πατέρα σου.
- Οι Έλληνες είναι θύματα όχι μόνο της κληρονομιάς αλλά και του πιο καθυστερημένου εκπαιδευτικού συστήματος στον κόσμο, που αντιμετωπίζει τους αρχαίους με τόσο σχολαστικό δέος που να τους κρατάει ένδοξους και απρόσιτους.
- Η σχέση μας με τους αρχαίους είναι η μια πηγή του εθνικού πλέγματος κατωτερότητας. Η άλλη είναι η σύγκριση με τους σύγχρονους ανεπτυγμένους. Με την Ευρώπη.
- Φθονούμε τους άλλους λαούς, ενώ διατυμπανίζουμε την ανωτερότητα μας. Ξενομανείς, ξενόφοβοι και ξενόδουλοι.
- Είμαστε διαφορετικοί ωστόσο προσπαθούμε με απόγνωση να ενταχθούμε κάπου. Μήπως δεν είμαστε αρκετά σίγουροι για τον εαυτό μας?
- Αυτή η έλλειψη σιγουριάς προς τον εαυτό μας και όχι το μέγεθος μας, μας έκανε πάντα να αναζητάμε προστάτες.
- Είμαστε ένας λαός χωρίς πρόσωπο. Χωρίς ταυτότητα. Όχι επειδή δεν έχουμε πρόσωπο αλλά επειδή δεν τολμάμε να κοιταχτούμε στον καθρέπτη.
- Υπερβάλει όποιος δεν αισθάνεται σίγουρος, όποιος νομίζει ότι μειονεκτεί.
- Ο Έλληνας θα ξεπεράσει τα εθνικά πλέγματα μόνο όταν βρει τον εαυτό του. Όταν αποκτήσει ταυτότητα και πρόσωπο.
- Δεν ξέρω αν μας χρειάζεται ομαδική, εθνική, ψυχανάλυση αλλά οπωσδήποτε μας χρειάζεται ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑ, και ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Χρειάζεται απομυθοποίηση και μαζί νέα οριοθέτηση.
- Και κυρίως χρειάζεται μια νέα παιδεία βασισμένη στην αλήθεια, που θα βοηθήσει να αναδυθεί το πραγματικό πρόσωπο της φυλής.
- Δεν θέλει μόνο αρετή και τόλμη η ελευθερία. Θέλει κυρίως γνώση και κρίση.
- Αναζητώ με προσοχή άλλο λαό του οποίου ο τράχηλος να έχει υποφέρει τόσους ζυγούς όσους ο δικός μας. Μόνο που και εδώ μας σώζει η μυθοπλασία μας. Μόλις πέσουν οι τύραννοι ή φύγουν οι ξένοι – πεταγόμαστε πάνω και λέμε : εμείς τους διώξαμε!?
- Τα μόνο επικίνδυνα κατεστημένα στην Ελλάδα είναι η γεροντοκρατία , η γραφειοκρατία και η μητριαρχία. (και όχι μόνο, λέω εγώ)
- Οι Έλληνες εξακολουθούν πάντα να αντιμετωπίζουν το κράτος τους σαν να ήταν τούρκικο βιλαέτι.
- Εκμεταλλευτές του ελληνικού μόχθου δεν είναι τόσο οι καπιταλιστές μας , όσο οι συνεχιστές της ένδοξης ελληνικής παράδοσης των αεριτζήδων. Μεσάζοντες, παράγοντες, κομπιναδόροι.
- Η παιδεία στην Ελλάδα είναι απομνημόνευση και όχι μόρφωση. Μάθηση και όχι κρίση. Θυμάμαι πάντα τους καθηγητές που έτρεμαν όσους μαθητές είχαν μάθει να σκέφτονται.
- Οι Έλληνες πάντα θα γυρεύουν την πατρίδα τους σε άλλες πατρίδες και τις άλλες πατρίδες στη δική τους.
- Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.
#thankyou
#Listarxos
